Inleiding:
Met de oprichting van de projectgroep Palliatieve Zorg en de deelname aan het LeerDoeDeeltraject van “Waardigheid en trots voor de toekomst” zet ZZWD duidelijke stappen in het verder verbeteren en verankeren van palliatieve zorg. Wijkverpleegkundige Chelesta Kolk speelt hierin een belangrijke rol. Zij start binnenkort met een Post-hbo opleiding tot palliatief verpleegkundige en zal zo het gezicht worden van palliatieve zorg binnen onze organisatie.
In dit interview vertelt Chelesta over haar motivatie, haar opleiding en haar visie op palliatieve zorg. Haar verhaal illustreert hoe ZZWD niet alleen praat over kwalitatieve zorg in de laatste levensfase, maar hier ook daadwerkelijk in investeert.
Vraag: “Chelesta, kun je kort iets over jezelf vertellen? Waar werk je bij ZZWD en wat is jouw rol momenteel?”
Chelesta: “Ik ben 25 jaar en werk nu bijna 3 jaar bij ZZWD. Aanvankelijk begon ik als coördinerend verpleegkundige, terwijl ik mijn HBO-V opleiding afrondde. Daarna ben ik als wijkverpleegkundige aan de slag gegaan bij de aanleunwoningen in Diever, en sinds kort ook in Dwingeloo. Ik maak deel uit van een team van zeven thuiszorg- en wijkverpleegkundigen. De focus van mijn werk ligt altijd op het leveren van zorg dicht bij huis, zodat onze cliënten zo lang mogelijk in hun eigen vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen.”
Vraag: “Je bent onderdeel van de projectgroep Palliatieve Zorg. Kun je uitleggen wat deze projectgroep doet en waarom deze is opgericht?”
Chelesta: “De projectgroep Palliatieve Verpleegkunde komt voort uit de ambities van het kwaliteitsplan van ZZWD. Het team bestaat uit directeur-bestuurder Gemma Bruins, Laïs Veening, Diana Koeling (Welzijn) en ikzelf. Ons doel is om palliatieve zorg verder te ontwikkelen, te verbeteren en écht te verankeren in onze organisatie. We hebben deelgenomen aan het LeerDoeDeeltraject ‘Het goede gesprek tijdens de levenseindereis’, georganiseerd via Waardigheid en trots voor de toekomst. In dit traject, met twaalf andere zorgorganisaties, deelden we ervaringen en leerden we van elkaar. Zo heeft onze aanpak, zoals het organiseren van themabijeenkomsten over palliatieve zorg, extra aandacht gekregen.”
Vraag: “Wat maakt palliatieve zorg zo waardevol en belangrijk voor jou persoonlijk?”
Chelesta: “In het begin vond ik palliatieve zorg een spannend en beladen onderwerp. Door een HBO-minor palliatieve zorg te volgen, is mijn kijk totaal veranderd. Ik heb ingezien hoe belangrijk het is dat we in de laatste levensfase cliënten blijven ‘laten leven’. Dat betekent stress en onzekerheid verminderen, wensen en grenzen helder krijgen en samen met behandelaren zorgen dat cliënten en hun naasten zich écht gehoord en begrepen voelen. Mijn motivatie komt voort uit de overtuiging dat we op deze manier een wezenlijk verschil kunnen maken in een fase die voor velen moeilijk en emotioneel is.”
Vraag: “ZZWD wil in het laatste stuk van het leven echt het verschil maken. Wat betekent dat voor jou?”
Chelesta: “Het betekent dat we heel gericht kijken naar wat iemand nodig heeft, niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch, sociaal en spiritueel. Ik wil bijvoorbeeld de samenwerking met huisartsen verbeteren, zodat cliënten hun verhaal niet telkens opnieuw hoeven te vertellen. Als alle betrokken zorgverleners weten wat de wensen en grenzen zijn, creëren we rust, duidelijkheid en vertrouwen. Zo kunnen cliënten zich concentreren op wat voor hen belangrijk is en zich veilig voelen in onze handen.”
Vraag: “Je gaat een opleiding tot palliatief verpleegkundige volgen. Wat houdt deze opleiding in en wat verwacht je ervan te leren?”
Chelesta: “Ik begin in februari 2025 met een Post-hbo opleiding aan Hogeschool Saxion in Deventer. Tijdens deze opleiding leer ik Evidence Based Practice toe te passen, vergroot ik mijn kennis over diverse ziektebeelden zoals MS, Parkinson, oncologie en orgaanfalen, en ontdek ik welke meetinstrumenten ons helpen om symptomen goed te diagnosticeren en te monitoren. Daarnaast verdiep ik me in het palliatieve zorglandschap: positieve gezondheid, ketenzorg, innovaties, E-health en (zorg)technologie. Zo kan ik mijn rol als palliatief verpleegkundige krachtig neerzetten binnen ZZWD en mijn collega’s inspireren.”
Vraag: “Hoe ga je die kennis straks inzetten binnen ZZWD en wat merken cliënten en collega’s hiervan?”
Chelesta: “Door mijn nieuwe inzichten en vaardigheden kan ik scholing aanbieden en kennis delen met collega’s. Ik wil laten zien dat palliatieve zorg niet ‘eng’ hoeft te zijn, maar juist rust en overzicht kan geven. Zo gaan cliënten merken dat hun zorgverleners beter begrijpen wat er speelt en zijn collega’s zekerder in hun rol. Ik wil onderzoeken hoe we vrijwilligers en andere partijen nog beter kunnen inzetten. Het is mijn ambitie om de hele organisatie naar een hoger plan te tillen als het gaat om palliatieve zorg.”
Vraag: “Heb je een praktijkvoorbeeld dat illustreert wat je hoopt te bereiken?”
Chelesta: “Ja, ik denk aan een cliënt met Parkinson die intramuraal in Dwingeloo verbleef maar zelf koos om haar laatste levensdagen thuis door te brengen in Ruinen. In overleg met de huisarts en ons thuiszorgteam Ruinen is dat gelukt. Dat is een prachtig voorbeeld dat laat zien hoe we de wensen van cliënten serieus nemen en tot het uiterste gaan om ze te realiseren.”
Vraag: “Onze deelname aan het LeerDoeDeeltraject heeft zelfs geleid tot een tool die nu landelijk beschikbaar is. Hoe kijk je daartegenaan?”
Chelesta: “Dat vind ik fantastisch. Dat onze werkwijze anderen inspireert, betekent dat we écht op de goede weg zijn. ZZWD is misschien niet groot, maar onze aanpak staat als een huis. We kunnen dus niet alleen interne verbetering bereiken, maar ook het zorglandschap breder inspireren. Daar mogen we allemaal trots op zijn.”
Vraag: “Wat hoop je in de komende jaren te bereiken binnen ZZWD op het gebied van palliatieve zorg?”
Chelesta: “Ik wil dat palliatieve zorg een vanzelfsprekend onderdeel wordt van onze dagelijkse praktijk. Dat we met z’n allen begrijpen wat deze fase inhoudt, niet bang zijn om het bespreekbaar te maken, en cliënten en naasten daardoor echt een gevoel van rust en geborgenheid geven. Ik geloof dat meer kennis en inzicht voor zowel cliënten als medewerkers tot een betere kwaliteit van zorg leidt. Zo maken we samen het verschil in de laatste fase van iemands leven.”
Afsluiting:
Chelesta’s verhaal laat zien dat we bij ZZWD niet alleen praten over goede palliatieve zorg, maar deze ook actief vormgeven. Haar opleiding, de projectgroep en de erkenning die we krijgen via Waardigheid en trots voor de toekomst, tonen dat we serieus investeren in Leren & Ontwikkelen. Zo creëren we een inspirerende, lerende omgeving voor medewerkers en bieden we onze cliënten en hun naasten de zorg die ze verdienen, tot in de laatste levensfase.
